قرآن از جذاب­ترین شیوها به­خصوص داستان برای بیان اهداف متعالی رسالتی، تربیتی و اجتماعی بهره گرفته­است. قصص آن ویژگی­هایی مانند واقعی و حقیقی­بودن، پیام محوری و... دارند. این رساله داستان موسی و خضر را بررسی کرده­است، داستانی که تنها در قرآن آمده و در سایر کتب الهی ذکر نشده­است و اسرار بسیاری از روابط پیچیده انسان­ها با یکدیگر و جهان هستی و نیز افعال الهی با انسان به­دور از مباحث انحرافی و غیر­ضروری تحلیل نمود، زیرا داستان انبیاء ـ به­ویژه این داستان که شبیه آن در مورد هیچ پیامبر دیگری دیده­ نمی­شود ـ اوامر و قوانین الهی را به­صورت ملموس روشن می­کند، از این­رو اهمیت توجه به آن­را افزون می­نماید. دیدار موسی و خضر که در عین کوتاهی­اش، از قسمت­های سرنوشت ساز زندگی موسی، آن پیامبر اولوا­العزم بوده­است و مانند سایر قصص از اسرائیلیات خالی نیست، اما با این­وجود، ابعاد آموزنده­­ای دارد که با توجه به منابع معتبر کتب تفسیری و روایی و..، با دقت در رویکرد کلامی و تربیتی، در­حدّ توان برخی از آن­ها تحلیل شد، به ­گونه­ای که پاره­ای از مباحث ساختگی نقد و بررسی گردید و به­ صورت مستقل و جامع با ساختاری جدید بدان نگریسته شد.